กัน นภัทร...ดาวดวงใหม่ของวงการ...

10 มีนาคม...จำจากจรจากเมืองไทย ลัดฟ้าไปหากินแดนไกล...

ก่อนหน้านี้ติดรายการเรียลลิตี้ที่ไม่คิดจะเคยติดตามมาก่อน
ก็แค่จะเชียร์เด็กน้อยคนนึง ที่ ณ ตอนนั้นจำได้แต่ชื่อน้องกัน

ช่วงก่อนบินเป็นเวลาที่ยุ่งเหยิง วิ่งซื้อข้าวของจนไม่ได้ดูคอนเสิร์ทเปิดตัว
ไม่เป็นไรน่า...เพราะว่าพอไปถึงทางโน้นคงมีคนอัพคลิปให้ดู
ปลอบใจตัวเองซะงั้น....
ไปถึงแล้วก็ยังวุ่นวายอยู่อีก 2 วัน...จนกระทั่งคืนวันหนึ่ง...
วันที่ตกร่องเสียงของหนุ่มน้อยอย่างจัง...เพลงที่สูง...
เพลงที่พอจะผ่านๆ หูมาบ้าง เพราะเป็นเพลงของอ๊อฟ ปอง
ที่ชื่นชอบ...แต่....
เวอร์ชั่นของหนุ่มน้อย มันช่างบาดลึก กินใจ และปลอบประโลมหัวใจ
ได้ดี ด้วยเสียงที่นุ่มนวล เหมือนกับเค้าอยากปลอบโยนเราอย่างจริงใจ
ชมด้วยตาซึ้งด้วยใจ..กินใจด้วยน้ำเสียง...
สิ่งเหล่านี้แม้คำบรรยายก็ไม่อาจเท่ากับที่จะได้พบเห็นและดื่มด่ำด้วยตัวเอง...

หนึ่งคนที่ท้อ..จนอยากที่จะพอและอยากจะถอย ทิ้งชีวิตให้หลุดลอย
จากขึ้นบนที่สูงเพื่อจบมัน

เสียงที่ฟังดูท้อแท้และท้อถอย...เสียงร้องที่เหมือนกล่าวถึงความท้อถอย
ล่องลอยมาเรื่อยๆ จวบจนใกล้ถึงจุดนึง...เสียงร้องที่เปลี่ยนเป็นหนักแน่น

ว่าเราควรยืนมองดู อยู่เหนือหัวใจแห่งปัญหา และจะเห็นทุกเรื่องราวไม่หนักหนา
หมื่นทางตันยังมีทางหนึ่งให้ออกเสมอ

แค่ลองได้ยืนข้างบนที่สูง..แล้วก็จะรู้...ว่าอยู่ยิ่งสูงยิ่งเห็น.....

เสียงที่เปล่งจากใจ ด้วยภาษาของตัวโน๊ตกับความหมายของบทเพลง
ช่างสอดคล้องและสละสลวยเสียยิ่งนัก...

ฟังแล้วรับรู้ได้ว่า...หมื่นทางตันยังมีทางหนึ่งให้ออกเสมอ....ขอบคุณน้องกันมาก
นาทีนั้น...ขณะนั้น แม้ว่าจะอยู่อย่างโดดเดี่ยว ต่างแดน แต่....พี่มีทางเลือกแล้ว





















ในแต่ละวันหลังจากการทำงาน เราจะต้องมานั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์
เพื่อติดตามเดลี่...รอดูว่าวีคต่อไปน้องจะร้องเพลงอะไร...
หลังจากสัปดาห์ที่สองผ่านไปอย่างสดใสน่ารัก และคอมเม้นท์ที่
น่าประทับใจ น้องกันต้องหนักใจกับโจทย์ที่หนักอึ้ง...ร๊อค...
น้องผ่านมันมาอย่างทุลักทุเล...แต่ด้วยคอมเม้นท์ของคุณเกลือ...
ถ้าไม่แพ้ซะบ้างจะรู้ได้ยังไงว่าชัยชนะมันยิ่งใหญ่ขนาดไหน...
ใช่..น้องกันเป็นผู้แพ้ที่ยิ่งใหญ่จริงๆ....

























เจ้าชายลูกทุ่ง....วีค 4 เป็นตำนานหนึ่งของเดอะดาวที่จะต้อง
กล่าวถึงไปอีกนาน....

โอ.....ละเน้อ...แม่ดอกสายหยุดบานเช้า....
แม่ดอกทองกวาวบานเย็น....

เสียงละห้อยหาด้วยการลากเสียงเอื้อนแบบลูกทุ่งแท้...
ชาวสุพรรณทำได้ดีอย่างแน่นอน...พุ่มพวง รับประกัน...
ทุกคนรับรู้ว่าน้องกันมีพื้นฐานอย่างดีในบทเพลงลูกทุ่ง
แต่นั่นไม่ได้ทำให้เด็กน้อยคนนี้มีความกดดันแต่อย่างใด
การได้ดูเดลี่ ทำให้เรารับรู้ได้ว่า เด็กคนนี้มีความมุ่งมั่น
อย่างแท้จริง เค้าไม่มีเบื้องหลังเบื้องลึกใดๆ มาขาย
ตัวเอง...เค้าใช้ความสามารถล้วนๆ ที่จะมาสู้กับตัวเอง
และเลือกที่จะใช้มันเรียกเสียงโหวตจากผู้ชม..
นับว่ากล้าหาญยิ่งนัก...
วันนี้...น้องกันร้องเพลงจากส่วนลึกของจิตใจอีกเช่นเคย...
เหมือนคนเดียวกับที่เราได้เห็นในวีคเปิดตัว....
และชื่นชมกับคำพูดที่ว่า อยากเข้ามาให้ถึงวึคลูกทุ่ง...
เราไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงในคำบอกของเด็กน้อยคนนั้น
แต่เรารู้ด้วยความรู้สึกลึกๆ ว่า....
น้องกันอยากชดเชยความเจ็บช้ำในอดีต อยากจะลบ
รอยแผลเป็นที่มีอยู่บนหัวใจ รอยแผลนั้นเกิดจาก
ความผิดหวัง ชอกช้ำในปีที่ผ่านมา....
พี่ชอบคำจำกัดความที่อ่านเจอของคนที่ชื่นชมน้อง...

น้องกันทำให้ความเป็นไทยมันเท่ห์....

คุณเพชร มาร์ ยอมพ่ายแพ้กับคำคอมเม้นท์ของตัวเอง...
ด้วยการกล่าวขาน....ตัวพ่อ...แด่..น้องกัน นภัทร...

ผู้แพ้ที่ยิ่งใหญ่...

เห็นทีจะเบาใจด้วยร้อยเสียงในห้องส่ง คาดว่าคะแนนโหตวของน้องกันต้อง
เป็นที่ 1...ตามคาด...น้องผ่านวีคนี้อย่างสบาย...แต่...น้องจะรู้ไม๊ว่า...
มีคนๆ หนึ่งได้เขียนบทวิเคราะห์ วิจารณ์ การร้องของแต่ละคนอย่างละเอียด
ถี่ถ้วน ราวกับเป็นปรมาจารย์ทางดนตรี...
และหลายๆ คอมเม้นท์ก็ยกย่องว่าเป็นจริงตามนั้นทุกประการ...
น้องกันเชื่อไม๊...เค้าชมน้องกันอย่างมากมาย และให้คะแนนน้องกันมากกว่า
ทุกคนในการแข่งขันวันนั้น...ซึ่งก็คงตรงใจผู้ชมทั่วประเทศ...
แต่...สิ่งที่ไม่น่าเกิดก็เกิดขึ้นเมื่อประกาศคะแนนกลางสัปดาห์
ทำไม หนุ่มน้อยที่ไม่เคยอยู่รั้งท้ายเลย....
แต่หลังจากทำคะแนนดีเยี่ยมและผ่านฉลุยมาหยกๆ
กลับได้คะแนนกลางสัปดาห์เป็นสองคนสุดท้าย....
เป็นครั้งแรกได้เห็นน้องกันเครียด..
ได้ยินคำพูดที่ปลอบใจตัวเองว่า...
เป็นสัมผัสใหม่ในการนอน...
เสียงสัมภาษณ์ปนเสียงหัวเราะนั้นไม่แจ่มใส่ค่ะ
คะแนนที่ได้ยินคงกดดันน้องมากมาย...
จนเมื่อโปรดิวเซอร์ให้โจทย์เพลงป๊อปช้า...ของที่เธอไม่รัก...

ทำไมมันเหมือนจัดฉากยังไงก็ไม่รู้...แต่...
ถ้าเป็นการจัดฉาก นับว่าเป็นกลยุทธการตลาดที่เฉียบคมมาก
และแม้แต่ป๊อปแดนซ์ ที่แม้ว่าจะดูเขินๆ ในสายตา แต่ยอมรับว่า
น้องกันก็ทำได้ดี และน่ารัก มองออกเลยว่าแดนซ์แบบนี้ไม่ใช่ทางของคุณ
ส่วนป๊อปช้า...คำตอบที่น้องกันได้...

ของที่เธอไม่ได้รัก สักพักเธอคงจะขว้างทิ้ง ต่างกับสิ่งที่รักจริง
เธอกลับทิ้งไม่ลง

เสียงตัดพ้อมันได้อารมณ์มากค่ะ น้องชาย...
เหมือนตัดพ้อคนที่โหวตให้ในวีคที่แล้วว่า คงมาโหวตให้ชั่วคราว
รักหลงเฉพาะเวลา แต่สุดท้ายก็ต้องกลับไปเลือกคนที่เคยโหวต

เธอก็คงจะเลือกเขา ถ้าเขาจะกลับมาหา....
และฉันก็รู้ว่า ต้องเสียน้ำตาอยู่แล้ว.....และฉันก็รู้ว่า...ฉันไม่ใช่ตัวจริง..

หยอดคำสุดท้ายได้สะเทือนใจจริงๆ
และแม้แต่คนที่กำลังถูกเลือกได้ฟังเพลงนี้ต้องเสียน้ำตาแน่นอน...

ค่ะ...คำตอบของน้องกัน...คือ...คุณได้ไปต่อค่ะ...เพราะหลายๆ คน
คงเสียเงินกลัวน้องจะเสียน้ำตาถ้าต้องออกไปตอนนี้...

นับจากนี้ไป...คือ ตำนานของเด็กผู้ชายที่ชื่อนภัทรค่ะ...

วีคนี้เหมือนน้องกันได้ปลดปล่อยถึงความกดดันทั้งหลายทั้งปวง
ความมั่นใจดูเหมือนทวีมากขึ้น น้องเฝ้าเพียรฝึกฝน พัฒนาการร้อง

ดูจากเดลี่ เมื่อรู้ว่าต้อง Feat. กับนักร้องระดับตัวแม่...
พี่รู้ว่าลึกๆ แล้วน้องกันก็อยากร้องกับแก้ม แต่ด้วยความที่เป็น
คนถ่อมตน...แล้วโปรดิวเซอร์มีหรือที่จะพลาด...
โจทย์ที่ยากเท่านั้นจะทำให้เห็นศักยภาพและการพัฒนาการ
อย่างเด่นชัด ถ้าน้องร้องกับคนอื่นหรือร้องเพลงธรรมดาๆ มันก็จะ
กลายเป็นว่า น้องทำได้แค่นั้น...แค่รักษาระดับเฉยๆ...
ขอบคุณโปรดิวเซอร์และทีมงานค่ะ ที่หยิบยื่นสิ่งเหล่านี้...ทำให้น้องกัน
ได้รับรู้ว่า...น้องกันเป็นคนมีดี มีของค่ะ จงปล่อยมันออกมา....

และน้องกันก็ไม่ทำให้คนรักคนเชียร์น้องกันผิดหวัง...
หลังจากคอนเสิร์ทนี้ เรารู้ได้ด้วยซิกเซ้นท์ทันที...นี่แหละผู้ชนะ...

และแล้วผลการโหวตจากผู้ชมทั่วประเทศก็พร้อมใจกันให้
น้องกันเป็นหนึ่งใน 3 คนสุดท้าย...น้องกันต้องประกาศ
ถึงความยิ่งใหญ่ยามอยู่บนเวทีค่ะ...เพราะน้องเคยประกาศ
และสยบคนดูมาแล้ว เมื่อวีคลูกทุ่ง...พี่จะรอ..
























ช่วงเวลารอมินิคอนเสิร์ทช่างเนิ่นนานเสียเหลือเกิน
ด้วยเป็นเทศกาลสงกรานต์ และคงต้องการให้น้องๆ
ได้ฝึกฝนการร้องและคิดคำพูดที่จะต้องพูดเข้าเพลง
แต่สำหรับคนรอ...ตื่นเต้นค่ะ...เพราะดูจากเดลี่แล้ว
เราคาดหวังมากมายกับ 2 เพลงตรงกลางที่น้องจะร้อง
สุดท้ายเวลาที่รอคอยก็มาถึง...วันนั้นทำงานไม่เป็นสุข
เพราะลุ้นว่า คนอัพคลิปจะทำเร็วหรือไม่...
กลับถึงบ้านปุ๊ป เปิดคอมฯปั๊ป....ขอบคุณน้องที่อัพคลิป
อย่างมากมาย เป็นคลิปแรกที่อยากจะกรี๊ด...
มันชัดเจนมากค่ะ...ชัดจนมองเห็นประกายตาของน้องกัน
ส่งผ่านมาเลย ประกายตาของคนมีความสุขที่ได้ขอบคุณ
คนเชียร์ ไม่ว่าอยู่ส่วนไหนของโลก...พี่รับรู้แล้วค่ะ...
น้องกันครับ...แม้การพูดของน้องกันยังดูขัดเขิน...
แต่เพลงที่น้องร้อง มันเกินคำพูดค่ะ....
แค่เสียงฮัมเบาๆ เมื่อเริ่มร้อง น้ำตาแสงไต้....
หลังจากชม 1 รอบ พี่ต้องคลิกเพื่อฟังโดยไม่มองภาพ
น้องกันครับ...การใช้ลูกคอของน้องกันมันสั่นคลอน
ความรู้สึกได้ดีครับ...ดีมากๆ
ทุกๆ พยางค์ที่เอื้อนเสียงตามตัวโน๊ต ....
ดื่มใจพี่....เสียจริง...โดยเฉพาะ...

จำใจข่ม...ใจไป...จาก...นวล....

นวล..เจ้า..พี่...เอย........

คงไม่มีใครข่มใจจากน้องกันได้อีกเลย...น้องก็ทำให้
พี่มีความสุขเหมือนกันค่ะ....และพี่ตัดสินใจนำเพลง
นี้ไปร้องในงานคนไทยงานนึงด้วย....ขอบคุณค่ะน้องชาย
แล้วเพลงที่พี่รอคอยก็มาถึง...มันเป็นจริง..
พี่คาดหวังมากมายว่าน้องควรต้องร้องเพลงนี้...
เพลงโปรดของพี่ค่ะน้องกัน...
เพราะพี่เคยโดน....แทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจ...มาแล้ว

ฉัน....เหมือน....คนไม่มีกำลังและหมดแรงจะยืนจะลุกจะเดินไป....

อาการจะขาดอากาศหายใจมันเกิดขึ้นมาอีกครั้ง
ไม่ว่าจะฟังกี่ครั้งมันก็ยังรู้สึก....เศร้า...สะเทือนใจ...
น้องกันครับ ณ วันนี้ น้องกันคือนักร้องอาชีพแล้วครับ...
แม้น้องบอกว่า.... จะได้ไม่ลืมกัน ...
แต่พี่ฟังไม่รู้เรื่องแล้วครับ...เพราะพี่ลืมกันไม่ได้แน่นอน...

ยอมรับว่า...มินิคอนฯ กันและกัน..ในวันนั้น
เป็นคอนฯ ที่ประทับใจ และน้องคือผู้ชนะในสายตาพี่
นับแต่วันนั้นเป็นต้นมา......
เพราะพี่คิดว่าพี่ต้องได้ดูคอนเสิร์ทสองคนสุดท้าย
และนั่นคือการดูคอนเสิร์ทของนักร้องคนนึง..ไม่ใช่..
ผู้เข้าแข่งขันเดอะสตาร์.....


















แน่นอนค่ะ....คอนเสิร์ทครั้งนี้พี่ดูแบบสบายๆ...เพราะน้องเล่นแบบสบายๆ
ไม่มีอะไรให้คิด เป็นคอนเสิร์ทที่ดูเพลิดเพลิน อบอุ่น เหมือนอย่างที่พี่คิด
คือ...การได้ดูคอนเสิร์ทของนักร้องมืออาชีพ...น้องทำได้ดี ไม่ว่าจะเป็น
การเต้นที่ดูทีไรก็ยังยิ้มกับ...ความน่ารัก..มากมาย...
เศร้าใจกับ...ระยะทำใจ...
แต่ที่ชอบมากของคอนฯ นี้ ..รักแท้ดูแลไม่ได้..ที่ทุกวันนี้พี่ต้องเปิดดูอย่างน้อย
วันละครั้ง...เพราะเพลงนี้มันเกิดกับตัวเอง และต้องอยู่คนเดียวจนทุกวันนี้...เฮ้อ...
น้องกันครับ...ไม่น่าเชื่อว่าเพลงหนุ่มสุพรรณที่พี่แอ๊ดร้องไว้ในอดีต น้องกันจะนำ
มาร้องได้น่ารัก น่าหยิก ...แถมมีลูกเล่นจนสาวน้อย..สาวใหญ่..เอ็นดู ไอ้หม๊าาาา
คนนี้ตราบจนทุกวันนี้...
เสียงออดอ้อนตอนท้ายของขลุ่ยในเพลง...หยาดเพชร...กับสายตาที่น้องมอง
คุณพ่อ...มันก็เป็นความประทับใจให้กับผู้คนที่ได้ชม ณ วันนั้นอย่างแน่นอน
แต่สิ่งที่น้องกันพูดก่อนเข้าเพลงสุดท้าย...มันจับใจและทำให้คนที่เคยรู้สึกว่า
เป็นผู้แพ้ได้กำลังใจขึ้นมาได้อย่างแน่นอน...เพราะน้องบอกว่า คุณคือผู้ไม่แพ้
ขอบคุณครับน้องกัน...แม้เวลานั้น น้องจะเป็นเพียงผู้เข้าแข่งขัน...
แต่สำหรับพี่...น้องคือ....ดาวดวงใหม่ของวงการ...